
کری ناگهانی یا سکته گوش یک کاهش سریع و شدید شنوایی است که معمولا در کمتر از ۷۲ ساعت رخ می دهد. این مشکل می تواند یک گوش یا هر دو گوش را درگیر کند و در صورت درمان دیرهنگام، آسیب دائمی ایجاد کند. در این مقاله از مجله سلامتی بیمارستان با علت ها، علائم و روش های تشخیص و درمان کری ناگهانی آشنا می شوید تا در مواجهه با آن سریع اقدام کنید.
دسترسی سریع:
Toggle
کری ناگهانی به کاهش شدید شنوایی گفته می شود که در مدت کمتر از 72 ساعت اتفاق بیفتد. این کاهش معمولا بیشتر از 30 دسی بل است. یعنی فرد صداهایی را که قبلا به راحتی می شنید اکنون با سختی زیاد یا اصلا نمی شنود. این مشکل معمولا در یک گوش اتفاق می افتد اما در موارد نادر ممکن است هر دو گوش دچار مشکل شوند.
ناشنوایی ناگهانی یک وضعیت اورژانسی است و نباید منتظر ماند تا خود به خود بهتر شود. هر ساعت تاخیر در درمان ممکن است باعث آسیب دائمی سلول های شنوایی شود.

از جمله دلایل سکته گوش می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در بسیاری از موارد کری ناگهانی پس از یک بیماری ویروسی مانند سرماخوردگی شدید، آنفولانزا یا ویروس تبخال اتفاق می افتد.
کاهش ناگهانی خون رسانی به گوش داخلی می تواند باعث قطع عملکرد سلول های شنوایی و سکته گوش شود.
در این بیماری ها، سیستم ایمنی به اشتباه به سلول های خودی حمله می کند. اگر این حمله به گوش داخلی باشد ممکن است منجر به ناشنوایی ناگهانی شود.
ضربه به سر، انفجار یا شنیدن صداهای بسیار بلند ممکن است باعث پارگی پرده گوش یا آسیب در گوش داخلی و ناشنوایی ناگهانی شود.
توده ها یا تومورهای عصبی مانند نوروم اکوستیک اگرچه نادر هستند، اما می توانند باعث سکته گوش شوند.
برخی داروها مانند آنتی بیوتیک های خاص یا داروهای شیمی درمانی ممکن است به گوش آسیب برسانند و خطر سکته گوش را افزایش دهند.
شوانوم دهلیزی (نوروم آکوستیک) یک تومور خوش خیم روی عصب شنوایی است که می تواند باعث کری ناگهانی شود.
تحقیقات نشان می دهد که استرس می تواند نقش مهمی در شروع یا تشدید کری ناگهانی داشته باشد. بیماران مبتلا غالبا قبل از کاهش شنوایی، فشار روانی یا استرس شدیدی تجربه کرده اند. هرچند رابطه مستقیم و قطعی هنوز به طور کامل ثابت نشده است، کنترل استرس و حفظ آرامش روانی می تواند به کاهش خطر آسیب به سلول های شنوایی کمک کند و نقش پیشگیرانه داشته باشد.

افراد ممکن است یکی یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنند:
متاسفانه برخی از افراد با مشاهده این علائم، تصور می کنند گوششان گرفته یا جرم دارد و درمان را عقب می اندازند، در حالی که این مشکل ممکن است یک هشدار جدی باشد.

تشخیص این مشکل معمولا توسط متخصص شنوایی سنجی و پزشک گوش و حلق و بینی انجام می شود. مراحل تشخیص به طور معمول شامل موارد زیر است:
پزشک از فرد درباره زمان شروع علائم، سابقه بیماری یا مصرف داروها سوال می کند. سپس گوش از نظر وجود جرم یا عفونت بررسی می شود.
شنوایی سنجی اصلی ترین روش برای تشخیص ناشنوایی ناگهانی است. این تست مشخص می کند کاهش شنوایی در کدام فرکانس ها و تا چه اندازه رخ داده است.
در موارد مشکوک به مشکلات عصبی، پزشک ممکن است ام آر آی یا تست های تعادلی برای تشخیص سکته گوش درخواست کند.
تصویربرداری مانند MRI با کنتراست گادولینیوم و CT استخوان تمپورال به پزشک کمک می کنند تا تومورها، مشکلات عصبی یا اختلالات ساختاری گوش را تشخیص دهد.
| روش درمان | توضیحات |
|---|---|
| کورتون خوراکی یا تزریقی | کاهش التهاب و کمک به بازگشت شنوایی |
| داروهای ضد ویروس | کنترل عفونت در صورت علت ویروسی |
| داروهای بهبوددهنده جریان خون | بهبود گردش خون و اکسیژن رسانی گوش |
| درمان مشکلات زمینه ای | درمان بیماری های موثر بر شنوایی |
| توانبخشی شنوایی | استفاده از سمعک در صورت عدم بهبودی کامل |
درمان ناشنوایی ناگهانی باید فوری شروع شود، حتی قبل از مشخص شدن علت. موثرترین روش های درمان عبارتند از:
کورتون خوراکی یا تزریقی: کورتون ها موثرترین روش های درمان کری ناگهانی هستند. این داروها التهاب را کاهش می دهند و به بازگشت شنوایی کمک می کنند. گاهی پزشک تزریق کورتون داخل گوش را توصیه می کند تا دارو مستقیم وارد گوش داخلی شود.
داروهای ضد ویروس: اگر پزشک احتمال ویروسی بودن مشکل را بدهد، ممکن است داروهای ضد ویروس تجویز کند.
داروهای بهبود دهنده جریان خون: این داروها می توانند به رساندن اکسیژن و تغذیه بهتر به سلول های گوش کمک کنند.
درمان مشکلات زمینه ای: در صورتی که علت مشکل، بیماری های خود ایمنی، داروها یا مشکلات عصبی باشد، درمان اختصاصی لازم است.
توانبخشی شنوایی: اگر بخشی از شنوایی بازنگردد، استفاده از سمعک یا دستگاه های کمک شنوایی توصیه می شود.
طب سنتی می تواند به عنوان روش مکمل در بهبود علائم کری ناگهانی مورد استفاده قرار گیرد. برخی درمان ها مانند استفاده از گیاهان تقویت کننده شنوایی (جینکو بالیوبا، سیر، زردچوبه) یا تکنیک هایی مانند زالو درمانی می توانند به بهبود گردش خون گوش کمک کنند. با این حال، این روشها جایگزین درمان استاندارد پزشکی نمی شوند و باید همزمان با داروهای تجویز شده توسط پزشک متخصص استفاده شوند.
استفاده از روش های خانگی برای درمان سکته گوش توصیه نمی شود و ممکن است باعث آسیب دائمی به گوش شود. اقدامات غیرتخصصی مانند قرار دادن سیر، قطره های گیاهی یا فشار دادن گوش می توانند خطر عفونت یا آسیب گوش داخلی را افزایش دهند. بهترین کار مراجعه فوری به متخصص شنوایی یا پزشک گوش و حلق و بینی است تا تشخیص دقیق داده شود و درمان مناسب مانند کورتیکواستروئیدها یا تزریق داخل گوش آغاز شود.
در بسیاری از موارد اگر درمان در 72 ساعت اول شروع شود شنوایی تا حد زیادی بر می گردد. اما اگر درمان به تاخیر بیافتد شانس بازگشت شنوایی کاهش پیدا می کند. بنابراین مهم ترین نکته برای درمان موفقیت آمیز مراجعه فوری به متخصص است.

هرچند این مشکل ممکن است برای هر فردی و در هر سنی پیش بیاید، اما افراد با ویژگی های زیر بیشتر در خطر ابتلا به ناشنوایی ناگهانی هستند:
ناشنوایی ناگهانی در کودکان ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد که بعضی از آن ها مشابه بزرگسالان و برخی اختصاصی کودکان هستند. شایع ترین علل عبارتند از:
با توجه به حساسیت شنوایی کودکان، هرگونه کاهش ناگهانی شنوایی باید فوری توسط متخصص اطفال یا متخصص گوش و حلق و بینی بررسی شود تا درمان سریع آغاز شود و از آسیب دائمی جلوگیری گردد.
در صورت تجربه علائمی مثل کاهش ناگهانی شنوایی، وزوز شدید گوش به صورت ناگهانی، سرگیجه همراه با کاهش شنوایی و احساس گرفتگی مداوم گوش بدون بهبود می بایست هر چه سریعتر به پزشک متخصص شنوایی سنجی مراجعه کنید.
برای کاهش خطر سکته گوش می توان اقدامات پیشگیرانه زیر را انجام داد:
مطالب پیشنهادی👇
کری ناگهانی یا سکته گوش باعث کاهش سریع شنوایی می شود و نیاز به تشخیص و درمان فوری دارد. علت ها شامل ویروس ها، مشکلات گردش خون، بیماری های خودایمنی، ضربه و تومورهای نادر هستند. درمان سریع با دارو یا تزریق داخل گوش شانس بازگشت شنوایی را افزایش می دهد و پیشگیری با محافظت از گوش و کنترل استرس اهمیت دارد.
بله، هرچند در اغلب موارد تنها یک گوش تحت تاثیر قرار می گیرد، اما در موارد نادر هر دو گوش می تواند دچار کاهش شنوایی ناگهانی شود.
کری ناگهانی می تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشترین شیوع در بزرگسالان بین ۴۰ تا ۵۰ سال است.
خیر، در صورت درمان سریع، شنوایی می تواند به طور کامل یا جزئی بازگردد، اما تاخیر در مراجعه می تواند باعث آسیب دائمی شود.
رژیم غذایی به تنهایی درمان یا پیشگیری قطعی ایجاد نمی کند، اما تغذیه سالم و حفظ گردش خون مناسب می تواند به سلامت گوش کمک کند.